MHC Alliance

Forescate H1 - Heren 1: 1-2

19-10-2015 Twee gelijke spelen in twee opeenvolgende wedstrijden is natuurlijk niet hoe wij het graag hadden gezien. Hoewel we zowel tegen de Terriërs als tegen de Strawberries volle bak voor de winst zijn gegaan bleven we tweemaal steken op mager puntje. Vooral de uitslag tegen het rode fruit (2-2) had niet gehoeven. Kans na kans, corner na corner, ze gingen er maar niet in. Maar goed, bij de pakken neerzitten was geen optie voor deze ambitieuze ploeg. Uit tegen Forescate zouden we alles weer recht zetten.

Vanaf minuut één zetten we onze tegenstander klem. Onze tactiek werkte als vanouds: Forescate kon geen kant op en wij maakten het spel. Het gevaar hiervan was, dat ze zich net als de aardbeien in groeven en het ons erg moeilijk maakten om kansen te creëren. Het hoogst haalbare was vaak een strafcorner. Onze vaste cornerman Bouke is nog steeds geblesseerd dus konden jongens al Luc en Mirek eens een poging wagen. Helaas tevergeefs. We gingen dan ook rusten met een onvermakelijke brillenstand.

De tweede helft zou een heel ander spelletje worden vol met enerverende momenten. Forescate was met meer aanvallende intenties uit de kleedkamer gekomen dan in de eerste helft. Dat zorgde ervoor dat er meer ruimte op het veld kwam en het dus makkelijker werd om gaatjes te vinden die ons naar vijandelijk doel zouden leiden. Zo kregen spitsen Jochem en Luc grote kansen in de omschakeling maar kwamen niet verder dan de legguards van de keeper.
Eindelijk was het zover, Jasper kreeg de bal op de achterlijn en stoomde de cirkel binnen. Hij behield het overzicht en wist Nils te vinden. Nils aarzelde geen moment en flatste de bal hard in het doel. 0-1. Naast de toename van kansen had ook het arbitrale duo een grote bijdrage aan de opvallende momenten in de wedstrijd. Hoewel de twee ploegen zeer sportief met elkaar omgingen regende het kaarten. Zowel Forescate als Alliance ontvingen hier en daar een verwijzing naar de kant. Aan onze zijde moesten Fabian en Ralph even afkoelen op de bank, tot onbegrip bij zowel Alliance als bij de tegenstander.
Zo mentaal sterk dat we waren bleven we gewoon ons eigen spelletje spelen. Toch ontstond er na de ene en de andere kaart wat chaos op het veld. Ingmar bracht veel rust achterin en zorgde dat onze verdediging niet als een kaartenhuis ineen zou storten. Ondanks alle organisatie lukte het onze tegenstander toch om een doelpuntje te prikken. Geheel tegen de verhouding in was het niet, want Forescate kreeg ook steeds meer mogelijkheden op een treffer.
Het zou ons toch niet weer gebeuren zeg, een gelijkspel. En nee hoor dat gebeurde niet want vlak voor tijd viel de 1-2. Fabian kwam oplopen en speelde een harde bal de cirkel in. Dorus kwam goed voor zijn man en tipte de bal precies op het juiste moment op de juiste plek. De bal schoot omhoog en scheurde langs de keeper onderkantje lat en in het doel, heerlijk!
De spanning liep op als een gek en het oudere publiek kon het niet meer aan. Één groot gekkenhuis. Forescate kon niet met dit verlies leven en torpedeerde ons doel in de slotfase maar onze keeper Guy stond zijn mannetje. Hij speelde een uitmuntende wedstrijd en voorkwam vele malen een doelpunt. De scheidsrechter floot af en de punten waren binnen.

Zo dat was het weer, we hebben een weekje rust. Bij deze wenst Heren 1 onze trouwe supporters een hele fijne vakantie. 1 november moeten we weer aan de bak want dan komt Alphen bij ons op bezoek.
Tot dan.

Met vriendelijke groet,

Heren 1